Οι αναμνήσεις, στάχτες στο τζάκι.
Μόνο το «τίποτα» πίνει παρέα.
Και θα τσουγκρίσει και απόψε μαζί σου.
Και συ φλερτάρεις; Το παίζεις ωραία;
Άθλιο πλάσμα! Φτηνό το κρασί σου!
Όλες οι ελπίδες, σβησμένα τσιγάρα.
Μόνο η σιωπή θα καπνίσει άλλο ένα.
Μ’ άδειο πακέτο θα σε κεράσει.
Πες της να έρθει, αν θέλει, σε μένα.
Πες είμαι τρελή. Τι έχει να χάσει;
Το παρελθόν, ουλές και ρυτίδες.
Μόνο το τέλος εδώ ξαποσταίνει.
Κλείνει το μάτι. Χαμογελάει.
Το χέρι απλώνει και με περιμένει.
Πες του απ’ το δρόμο θα ‘ρθώ που πονάει.
…
Η αίθουσα άδεια έχει μείνει.
Ανοίγω τα μάτια μου πρώτα.
Οι τίτλοι του τέλους κυλάνε.
Ανάβω τα φώτα.
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.